Op 30 Januari vertrok ik rond 21.00 van Amsterdam, Schiphol, ik kwam aan in Manila, Ninoy Aquino, de volgende dag om 19.30 lokale tijd. Alles bij elkaar duurde de vliegtijd van deze reis ongeveer 18 uur.
Ik heb deze reis drie keer gemaakt met broeder Bob Buchanon en zijn team, daarna ben ik vijf keer alleen geweest en deze keer reisde ik met Adam en Lindsay Delk. Adam en Lindsay Delk zijn leden van de gemeente in Cy-Fair, Houston, Texas.
Adam en Lindsay Delk, met hun drie kinderen
Alles bij elkaar was het een hele mooie en rijke reis. Het weer was heel erg goed, tussen de 25 en 35 graden Celsius. We hebben vele goede en mooie dingen mogen doen voor de gemeenten in de Filippijnen. Er zijn ongeveer 25 mensen gedoopt in de periode dat we daar waren.
Dank dat Vader jou aan mij heeft gegeven. Het is een zegen om jou aan mijn zijde te kennen. Dank je voor je geloof en je vertrouwen in Hem. Dank dat je aan mijn zijde staat in het werk wat ik doe. Deze keer was het extra lastig voor je, dit omdat je broer Henk erg ziek was en ik niet bij je was.
Adam en Lindsay zijn leden van de gemeente in Cy-Fair, Houston, Texas. Het was een voorrecht om met hen te mogen reizen. Adam en Lindsay waren niet in de gelegenheid om de gehele drie weken mee te reizen. Zij zouden twee weken blijven. Uiteindelijk zijn ze nog twee dagen eerder vertrokken dan gepland, dit omdat Adam terug moest voor zijn werk. Overal waar we reisden heeft Lindsay de vrouwen en de kinderen in de gemeenten gediend door lessen. Lindsay deed een heel mooi werk. Dank je wel Lindsay!!
Adam, dank je wel voor jou lessen. Dank je voor al je preken. Ze waren rijk! Ze waren geweldig!
Dank aan jullie dat wij met jullie mochten reizen. Dank dat jullie onze reis rijk, warm en mooi hebben gemaakt. Het was weer een tijd om niet snel te vergeten.
Ik dank en prijs Vader voor jullie. God kent de offeranden die jullie maken in jullie werk met de gemeenten. Laat Vader groot worden in alles en dan nog meer!
Dank voor de mooie gesprekken die we hebben gevoerd. We hebben veel gedachten en woorden met elkaar gedeeld. We hebben gelachen en zelfs samen gehuild. Ik leer altijd weer veel van jullie. Dank je voor jullie geloof en jullie liefde voor de broeders en zusters.
Dank je voor jullie toewijding aan jullie vrouwen en kinderen. Jullie schitteren!!
Van links naar rechts: Ely Ebuenga, Jhun Layusa, Alvin Onrubia, Gert-Jan van Zanten, Edwin de Pedro, Andrew Romero, Vicente Cay, Larry Ebuenga, Adam Delk
Ik kwam aan om 19.30 lokale tijd in Manila. De jongens stonden al te wachten.
Adam en Lindsay kwamen twee uur later aan. We hebben samen op hen gewacht. Na een groet en een lekker bakkie koffie en wat geld wisselen zijn we op pad gegaan. We kwamen aan bij Phase 6 om 00.30. Dit is het huis van Andrew Romero.
Phase 6 zou onze thuisbasis worden, voor een groot deel van onze reis, dit is waar broeder Andrew Romero woont.
We waren om 6.00 op. Onze eerste gemeente die we zouden bezoeken was de gemeente in Minuyan 3. Vicente Cay werkt met deze gemeente.
Ik was de eerste spreker. Ik sprak over “de smalle en brede weg”. Adam was de tweede spreker en hij sprak over “Geloof aan de waterkant van Genezaret”.
Na deze twee samenkomsten was er een jonge man die gedoopt wilde worden, deze jongeman had al voor geruime tijd de samenkomsten bezocht. Na een goed gesprek werd hij gedoopt.
Onze tweede gemeente die dag was de gemeente van Bitungol.
Adam sprak over “de rijke jongeling”. Ik was de tweede spreker en ik sprak over het thema “God is goed”.
Deze eerste dag was een drukke dag, want na de eerste twee gemeenten zijn we nog een derde gemeente gaan bezoeken, de gemeente in Santa Maria. Broeder Alex Estoy werkt met deze gemeente.
Ik sprak over “Wat kunnen we leren van de dood van Christus”.
Adam sprak over “de twee reuzen”.
Leden van de gemeente in Santa Maria,
deze mensen zijn 30 jaar lid geweest van de gemeente van God,
maar ongeveer 5 jaar geleden kwamen ze tot de ontdekking, door het werk van Ely Ebuenga, dat er
veel menselijke leringen in deze groep waren.
Ze kwamen tot het ware geloof in Christus, werden gedoopt en toegevoegd aan de gemeente.
Vroeg op, 6.30. We zouden om 8.00 bij onze eerste gemeente, Phase 6, voor die dag gaan beginnen. Ik sprak over “waar zijn de echte vaders”.
En Adam sprak over “bekering”.
Na onze twee lessen was er een jonge man en jonge vrouw die gedoopt wilde worden.
Zij zouden twee weken later gaan trouwen. Ze woonden al samen.
Nadat er met hen gesproken was over Gods beeld van het huwelijk hebben ze samen de stap genomen om apart te gaan wonen tot hun huwelijk.
Ze zijn toen ook gelijk gedoopt.
Die middag zijn we naar de gemeente in Bicas gereden. Ely Ebuenga werkt met deze gemeente. Ik sprak daar opnieuw over “wat kunnen we leren van de dood van Christus”. Adam sprak over “de genade van God”.
Weer een vroege start, we moesten om 5.00 vertrekken, op naar de gemeente van Canlubang te gaan. Edwin de Pedro werkt met deze gemeente.
Ik sprak als eerst over “de smalle en de brede weg”.
Daarna sprak Adam over “drie kruizen en een vierde kruis”.
Daarna was er nog een vraag en antwoord sessie. Dat zijn altijd mooie sessies, dit omdat er dan zoveel verschillende vragen gesteld worden waar de broeders en zusters graag een gedegen antwoord op krijgen. En het mooie is ook altijd weer, dat er altijd om een antwoord gevraagd wordt dat op een duidelijke Bijbelse basis wordt gegeven. Er word dat altijd gevraagd waar dit staat en of het klopt met de context. Prachtig!!
Na deze mooie tijd samen zijn we in de auto gestapt voor een lange rit naar de andere kant van het Noorderlijke eiland Luzon, de region genaamd Bicol. (Zuid-Oost)
Bicol is de regio waar Larry Ebuenga en Jhun Layusa werken.
We kwamen aan om 1.30 in de nacht bij het huis van broeder Larry om daar te overnachten.
De Filippijnen, met in het noorden, het eiland Luzon
Omdat we laat waren aangekomen hebben we wat extra tijd genomen in de ochtend om wat bij te slapen. We gingen ook even naar een meer in de buurt van het huis van Larry om daar even bij te praten en te genieten van de mooie natuur.
Om 14.00 begonnen we met onze eerste samenkomst met de gemeente in San Isidro.
Adam sprak over “de Pinksterdag” en ik sprak over “de dag des Heren”.
Dit is het huis van broeder Larry, dit functioneert ook als plaats van samenkomsten van de gemeente
Lindsay heeft op deze plaats twee klassen gedaan, één voor de vrouwen en één voor de kinderen. Er waren ongeveer 100 kinderen. Dat was zo mooi om te zien.
Zoveel kinderen die mochten genieten van het mooie verhaal van Jezus.
De ochtend begon toen we rond 8.00 vertrokken naar een andere gemeente waar broeder Larry mee samenwerkt, de gemeente van Matnog.
Deze ochtend kreeg een speciaal tintje toen we op een vissersboot een klein eiland gingen bezoeken, heel dichtbij Matnog, waar broeder Larry een aantal contacten had.
Dit zou een hele bijzondere ervaring worden, we kwamen aan op het kleine eiland en werden verwelkomd door een aantal mensen, en we mochten daar het ware evangelie van God delen.
Adam sprak over “de Pinksterdag” en ik sprak daarna over “de dag des Heeren”.
Vier mensen gaven gehoor aan de oproep tot geloof en bekering en zij werden gelijk gedoopt. Dit was een mooie afsluiting!
We waren weer vroeg op pad om naar een bijzondere plek te gaan. We gingen naar de geboorteplaats van broeder Alvin Onrubia. Deze plaats was genaamd: Baybaymalinao.
Dit zou een heel bijzonder moment worden.
Alvin was op een jonge leeftijd bij de Pinksterbeweging gekomen, maar toen hij op een bepaald moment mensen van de gemeente van Christus tegenkwam, kwam Alvin tot het inzicht dat vele leringen van de Pinksterbeweging niet in de Bijbel te vinden waren. Alvin had zich daarop laten dopen om zo toegevoegd te worden aan de gemeente.
Het was inmiddels ongeveer 5 jaar geleden dat broeder Alvin voor het laatst daar geweest was.
Zo gauw als we deze plaats binnenreden sprak broeder Alvin met verschillende mensen en voordat we het wisten waren er ongeveer 10 mensen die graag naar het evangelie wilden komen horen.
Een ander aspect dat het leven van broeder Alvin bijzonder maakt is dat hij iemand is die aan de linkerzijde van zijn lichaam geheel verlamd is, dit door een beroerte. Maar elke keer als ik met broeder Alvin sprak getuigde alles van zijn grote geloof en vertrouwen in God. Er stond altijd een lach op zijn gezicht!
Een triest aspect was dat Alvin een getrouwde man is met een kind. Maar toen Alvin getroffen werd door de beroerte heeft zijn vrouw hem verlaten. Alvin was wel in contact met zijn kind.
En ja, in de Filippijnen zijn geen sociale voorzieningen. Broeder Alvin is opgenomen door broeder Ely en zijn familie.
Broeder Alvin Onrubia
Ik mocht spreken over “het plan van God van Genesis tot Openbaring”.
Er was duidelijk een interesse om nog meer te horen van het ware evangelie en broeder Larry and Jhun hebben afspraken gemaakt om op een later moment terug te komen om verder te spreken.
In de middag gingen we naar de groep die samenkomt in Pulang Lupa Pasagao.
Adam sprak over “Barnabas” en ik sprak over “God doet alle dingen samenwerken ten goede voor hen die Hem liefhebben”. Deze groep is een vader en moeder en kinderen van wie er een aantal gelovig zijn. Prachtig om te zien hoe mensen hier vaak in hun eigen huizen samenkomen.
Later die dag zijn we naar het huis van broeder Jhun Layusa gereden.
Dit was een rit van ongeveer 4 uur.
We kwamen aan bij zijn huis rond 20.00.
We hebben iets gegeten en toen snel naar bed voor een goede rust.
We zouden vertrekken rond 7.00 om op tijd bij de gemeente van Iyawan Batobalani, Paracale te zijn. Dit is een kleine groep met ongeveer 20 leden.
Adam sprak over “Leringen uit Matteus 25: 31- 46”.
Ik sprak over “wat kan geloof doen”.
Daarna gingen we naar een tweede groep, Mampungo Paracale.
Ik heb daar gesproken over “wat zijn de werkelijke redenen waarom we God dienen”.
Adam sprak over “Het verliezen van Jezus”.
Na een lange dag terug naar het huis van broeder Jhun Layusa voor een goede nachtrust.
Dicht bij de plaats waar broeder Jhun woont is elke Vrijdag een vismarkt.
We hebben even wat tijd genomen om die te bezoeken.
Het is altijd weer bijzonder om wat bijzondere vissoorten te zien.
Kort na het middaguur zijn we naar een nabijgelegen stad gereden, Daet, om daar een radio-programma te verzorgen.
Broeder Jhun had ons, Adam en mijzelf, uitgenodigd om te spreken over de Sabbat.
Hierna terug gereden naar het huis van broeder Jhun, waar ook de gemeente samenkomt. Broeder Alvin heeft eerst gesproken over “Wees niet ongerust”. (Prachtig van een man die het zo moeilijk heeft in het leven)
Daarna heeft Adam gesproken over “Het bouwen aan een gezonde lokale gemeente”.
En als laatste heb ik gesproken over “Ananias en Saffira”.
Deze dag zouden we terugrijden naar Manila om daar verder met gemeenten te werken.
Maar voordat we vertrokken hadden we een gesprek met Harry.
Harry was een goede kennis van broeder Jhun en we hadden een gesprek over “ het Zevende Dag Adventisme”.
Daarna terug naar Manila, een rit van ongeveer 10 uur.
Deze dag zou Adam, voor de samenkomst, in de gemeente van Phase 6 spreken en ik zou in de gemeente van Bicas spreken. Broeder Ely haalde mij op rond 7.00 en hij bracht mij naar de gemeente. Ik sprak over “de smalle en brede weg”.
Rond het middaguur waren we allemaal weer samen en gingen we naar de gemeente die samenkomt in Quezon City Noon. Adam sprak over “de overeenkomst tussen tornado’s en verleiding”. Ik sprak over “Wat maakt een groot geloof”.
Daarna zijn we naar een derde groep gereden. Meycaoayan, broeder Jimmy Bobis werkt met deze gemeente. Deze groep is één van de grootste groepen, ongeveer 60 leden, met ook twee ouderlingen.
Adam sprak over “drie kruizen en een vierde kruis”.
Ik sprak over “gebed en welk gebed hoort God”.
Dit zou de laatste avond zijn voor Adam en Lindsay. Na onze samenkomst met de gemeente van Meycaoayan zijn we naar het huis van broeder en zuster Toreja gereden.
Jerry en zijn vrouw Theresa zijn leden van de gemeente in Kapitbahayan, Manila, en het is altijd fijn om hen te bezoeken. Jerry is een ouderling in deze gemeente en Theresa een dokter. Beide zijn zeer lieve en wijze mensen die al heel lang de gemeente in Manila dienen.
Na een heel leuk bezoek met rijke geestelijke gesprekken brachten we Adam en Lindsay naar hun hotel. Ze zouden de dag erop vertrekken.
Wij zijn daarna terug gereden naar Phase 6 om daar te slapen.
Weer een vroege start, we verlieten het huis rond 5.30. We zouden die ochtend samenkomen met de groep van San Miguel Bulacan. Broeder Jimmy Lacambra werkt met deze groep. Ik sprak over “wees een levende steen”.
Jimmy Lacambra en zijn vrouw
Hierna naar een tweede groep voor die dag, een gemeente die samenkwam in een plaats genaamd Barrio Alac Panggasinan,
Ik sprak over “Jezus, dezelfde gisteren, vandaag en tot in eeuwigheid”.
Na de preek was er een lange sessie met vraag en antwoord.
Het is altijd weer bijzonder om te zien dat er veel vragen leven waar de gelovigen graag een goed en gedegen antwoord op zoeken.
En hoe mooi dat is!! Prachtig om te zien hoe de gelovigen verlangen naar Bijbelse antwoorden.
We hadden een vroege start, 5.00, om in Sison Pangasina aan te komen rond 9.00.
Broeder Quibina woont in deze stad en is één van de leiders van de gemeente.
Onze lessen zouden rond 10.00 beginnen.
Ik mocht drie keer spreken. Mijn eerste les ging over “de groeiende gemeente”, de tweede les “waar zijn de vaders” en de derde les “wat kan geloof doen”.
Na een prachtige tijd, met weer een vragen en antwoord sessie vertrokken we naar het Noordelijke deel van het eiland Luzon. We zijn naar de plaats Ilocos Norte gereden, dit is de plaats waar broeder Rolly Salvador en zijn gezin woont.
We kwamen aan rond 22.00. Het was al donker. Na een groet, koffie en mooie gesprekken mochten we genieten van een goede nachtrust.
Dit zou een zeer bijzondere dag worden voor de gemeente in Ilocos Norte en voor ons als aanwezigen.
Er was een speciale dag georganiseerd voor de gemeente en velen van omliggende gemeenten waren ook uitgenodigd. Er waren ongeveer 100 gelovigen aanwezig.
Ik mocht weer drie keer spreken, de eerste les “ik beoordeel mijzelf niet”, de tweede les “wat maakt een groot geloof” en de derde les “satan, die de aarde doortrekt”.
Naast mij waren er nog twee andere sprekers, een vader en een zoon, zij waren evangelist van een naburige gemeente.
Twee zielen reageerden op de oproep tot geloof en bekering en werden gelijk gedoopt.
De gemeente van Ilocos Norte had een zeer mooi gebouw om samen te komen.
Gebouw van de gemeente in Ilocos Norte
Broeder Rolly Salvador en zijn gezin, zijn vrouw en drie dochters, zijn een ware hoeksteen in deze gemeente. Mensen met een hart van goud en een liefde voor God, voor de broeders en zusters en voor allen.
Diezelfde dag zijn we weer teruggereden naar Manila. We vertrokken rond 18.00 en kwamen aan om 2.30. Lange reis, maar wat een prachtige ervaring.
In de ochtend hadden we een meeting met de gemeente van Phase 6. Een evangelist uit Amerika, Ron Halbrook, zou komen spreken, maar hij was te laat.
De gemeente vroeg mij om te spreken, terwijl we aan het wachten waren.
Ik heb toen gesproken over “Jesaja 40: 21- 31”. En daarna nog een vragen en antwoord sessie. Rond half twaalf kwam Ron Halbrook binnen en nadat hij gesproken had zijn wij vertrokken naar de gemeente Kapitbahayan in Manila.
Ik heb daar in de avond gesproken over “Job en barmhartigheid”.
In de ochtend hebben we eerst een bezoek gebracht aan een zuster die in het ziekenhuis lag. Zuster Emma was gediagnosticeerd met kanker en had niet lang meer te leven.
Haar man en dochter waren bij haar in het ziekenhuis. We hebben mooie gesprekken gevoerd en afgesloten met het lezen van Psalm 23 en een gebed.
Ontroerend! En hoe prachtig het is om rond een sterfbed te staan met hoop op weerzien en met hoop op eeuwig leven!
Daarna zijn we naar de plaats Batangas gereden. Dat is de plaats waar de boten vertrekken naar het eiland Mindoro. Mindoro is het eiland waar de familie Sikat woont.
Diezelfde avond hadden wij een samenkomst met de gemeente in Aurora. Broeder Danny Sikat werkt met deze gemeente. Ik sprak over “het gebed van Paulus voor de gemeente in Efeze”.
In de ochtend hadden we een samenkomst met de gemeente die samenkomt in een andere plaats van het eiland Mindoro, de plaats Victoria. Broeder Mario Cay werkt met deze gemeente. Ik heb gesproken over “ben ik afgesneden”.
Church-building at Victoria
Gedurende de lunch gaf iemand aan dat hij gedoopt wilde worden. Broeder Mario had al langer contact met deze jongen. Na een gesprek met hem is hij gedoopt.
Diezelfde middag heeft broeder Larry gesproken over “wat komt er na de doop”.
In de ochtend zijn we naar de gemeente van Panikian Aurora gegaan. Dit was een kleine gemeente.
Ik heb daar gesproken over “Jezus dezelfde, gisteren, vandaag en voor eeuwig”.
Later die ochtend mocht ik spreken in de gemeente van Aurora.
Broeder Ely sprak eerst over het belang van het aanwezig zijn in de samenkomst en in de studies van de lokale gemeente. Ik sprak over “de kracht van een voorbeeld”.
Twee zielen reageerde op de oproep tot geloof en bekering en zij werden gedoopt.
In de middag hadden we nog een samenkomst met een gemeente, die bestond uit één familie. De samenkomst was buiten. Ik sprak daar over “de vier lagen van dienstbaarheid”.
De samenkomst in de buitenlucht, bij broeder Pablo. (Paulus)
Na de samenkomst was er een jonge man die wenste gedoopt te worden met Christus.
In de ochtend hadden we afgesproken dat we samen zouden komen als groep, al de jongens die samen reisden, en ik heb les mogen geven over de Heilige Geest.
In de middag hadden we een samenkomst met de gemeente van Evangelista.
Ik sprak over “als een kind”. Later spraken ook broeder Alvin en Ely.
Na het eten hadden we nog een laatste sessie.
Ik mocht toen spreken over “Gods plan van Genesis tot Openbaring”.
Dit was mijn laatste volle dag in de Filippijnen en de broeders hadden mij verrast om naar een plaats te gaan genaamd, “verborgen paradijs”.
Watervallen in “verborgen paradijs”
Dit was een hele mooie en prachtige ervaring.
Er was ook eten en drinken meegenomen. Met elkaar en voor elkaar hebben we genoten van een mooie tijd, mooie gesprekken en samen bidden.
In de middag, op de terugweg, zijn we nog een familie op wezen zoeken die wat problemen had. Een zoon van dit gezin was aangeklaagd, maar dat bleek achteraf een opgezet plan te zijn en de zoon was vrijgesproken. Maar dit had wel geleid tot wat problemen met dit gezin.
Het was mooi om samen met hen te zijn en hen te bemoedigen.
We vertrokken van Mindoro rond 10.00 om uiteindelijk in de middag om 17.00 aan te komen op het vliegveld van Manila.
Het vliegtuig vertrok op tijd en ongeveer 18 uur later kwam ik veilig en wel aan op Schiphol. Prijs de Heer!
Copyright © 2019 Gert-Jan van Zanten · Webdesign by BinR
All Rights Reserved · webbijbel.nl
Hosted by 
