De Bijbel en muziekinstrumenten

10. Waarschuwingen vanuit de evangelieen en het nieuwe Testament.

In artikel 9 hebben we geschreven aan de hand van een aantal voorbeelden uit het eerste verbond hoe belangijk het is om niets aan Zijn woorden toe te voegen en er niet van af te laten.

In dit artikel willen we naar de evangelieen en het nieuwe Testament kijken en daaruit naar een aantal voorbeelden kijken die ons ditzelfde begrip leren, voeg niets toe en haal niets af van het volmaakte woord van God.

Een woord uit Mattheus.

Mattheus 15:
1 Toen kwamen uit Jeruzalem Farizeeen en schriftgeleerden tot Jezus en vroegen:
2 Waarom overtreden uw discipelen de overlevering der ouden?
3 Immers, zij wassen hun handen niet, wanneer zij brood eten. Hij antwoordde hun en zeide: Waarom overtreedt ook gij ter wille van uw overlevering zelfs) het gebod Gods?
4 Want God heeft gezegd: Eer uw vader en uw moeder, en: Wie vader of moeder vervloekt, zal de dood sterven.
5 Maar gij zegt: Wie tot zijn vader of zijn moeder zegt: Het is offergave, al wat gij van mij hadt kunnen trekken, behoeft zijn vader of zijn moeder niet te eren.
6 Zo hebt gij het woord Gods van kracht beroofd ter wille van uw overlevering
7 Huichelaars, terecht heeft Jesaja over u geprofeteerd, zeggende:
8 Dit volk eert Mij met de lippen, maar hun hart is verre van Mij.
9 Tevergeefs eren zij Mij, omdat zij leringen leren, die geboden van mensen zijn.
(Markus 7: 1- 13)

Wat zien we in deze schriftplaats?
De Farizeeen en schriftgeleerden vroegen aan Jezus waarom de discipelen “de overtreding der ouden” overtraden. Dit omdat zijn hun handen niet wasten wanneer zij brood aten.

Jezus beantwoord hen niet direct maar stelt een wedervraag, “Waarom overtreedt ook gij ter wille van uw overlevering zelfs) het gebod Gods?”

En dan stelt Jezus hoe dit tot stand kwam, de ouden leerden een gebod dat stelde, als iemand zijn geld en goed aan de dienst van God had toegezegd kon dit niet meer veranderd worden. Zelfs niet voor de zorg van de ouders. En dat was Gods gebod. (Ex. 20: 12)
Zo hadden zij het woord van God van haar kracht beroofd door een eigen gemaakte overlevering.

Zo was het wassen van handen ook helemaal geen gebod van God, maar een gebod dat door de ouden overgeleverd was.

Wat hadden deze mensen gedaan? Zij hadden het Woord van God van kracht beroofd, door middel van een eigen overlevering.

Deze mensen waren schuldig aan twee zaken, te weten, 1) ze hadden een eigen gebod gemaakt, ze hadden toevoegingen gemaakt aan het Woord van God en 2) ze hadden daardoor ook nog eens het gebod van God opzij gezet. Een dubbele overtreding.

In dit voorbeeld zien we opnieuw hoe belangrijk het is om het Woord van God te kennen en dit vanuit liefde voor Hem te volgen. Zonder toevoegingen!

Een tweede woord uit Mattheus.

Mattheus 28:
18 En Jezus trad naderbij en sprak tot hen, zeggende: Mij is gegeven alle macht in de hemel en op de aarde.
19 Gaat dan henen, maakt al de volken tot mijn discipelen en doopt hen in de naam des Vaders en des Zoons en des Heiligen Geestes en leert hen onderhouden al wat Ik u bevolen heb.
20 En zie, Ik ben met u al de dagen tot aan de voleinding der wereld. In deze passage zien we een duidelijke patroon. Christus, in het nieuwe verbond, is gegeven alle macht in hemel en op aarde.

De discipelen van Jezus kregen vanuit dit gegeven een duidelijke opdracht, 1) Gaat dan henen, 2) maakt al de volken tot mijn discipelen, 3) doopt hen in de naam des Vaders en des Zoons en des Heiligen Geestes, en 4) leert hen onderhouden al wat Ik u bevolen heb.

Dit is de grote opdracht, die we ook vinden in Markus 16 en Lukas 24, de discipelen moesten heengaan en discipelen maken. En wat moesten de nieuwe gelovigen onderhouden? Zij behoorden te onderhouden “alles wat Christus had geboden”.

Dat is exclusief! (Koll. 2: 1- 3: 17)
Ja, Hij is de weg, de waarheid en het leven.
Alleen de woorden van Christus.

Een woord uit Handelingen.

Handl. 2:
41 Zij dan, die zijn woord aanvaardden, lieten zich dopen en op die dag werden ongeveer drieduizend zielen toegevoegd.
42 En zij bleven volharden bij het onderwijs der apostelen en de gemeenschap, het breken van het brood en de gebeden.

Hoe prachtig is dit?
Net nadat Jezus de opdracht had gegeven om discipelen te maken, hen te dopen en hen te leren onderhouden alles wat Hij geboden had, gaan de apostelen die opdracht precies uitvoeren. (Mattheus 28: 18- 20)

Daarnaast kennen we ook de grote belofte van Jezus dat Hij de Heilige Geest zou sturen om de apostelen in de gehele waarheid te leiden.

Johannes 16:
12 Nog veel heb Ik u te zeggen, maar gij kunt het thans niet dragen;
13 doch wanneer Hij komt, de Geest der waarheid, zal Hij u de weg wijzen tot de volle waarheid; want Hij zal niet uit Zichzelf spreken, maar al wat Hij hoort, zal Hij spreken en de toekomst zal Hij u verkondigen.

En zo werden de apostelen van het nieuwe verbond geleid naar de volle waarheid.
Deze waarheid maakte zij bekend aan alle gelovigen en gemeenten. (1 Kor. 2: 6- 16; Judas 3)

De nieuwe gelovigen wandelden in deze leer, gegeven door de Heilige Geest, aan de apostelen. Zij waren volhardende in deze leer. Daar hielden zij zich aan.
En zo hielden zij zich aan de leer van Christus. Niets meer en niets minder.

Een woord uit Korinthe.

1 Kor. 4:
6 Dit, broeders, heb ik op mijzelf en Apollos overgebracht om uwentwil, opdat gij uit ons (voorbeeld) zoudt leren niet te gaan boven hetgeen geschreven staat, opdat niet iemand uwer zich voor de een en tegen de ander opblaze.
7 Want wie onderscheidt u? En wat hebt gij, dat gij niet ontvangen hebt? En indien gij het dan ontvangen hebt, wat beroemt gij u, alsof gij het niet ontvangen hadt?

We zien hier dat Paulus stelt dat Paulus zaken op Paulus en Apollos heeft overgebracht om uwentwil, “opdat” “gij uit ons (voorbeeld) zoudt leren niet te gaan boven hetgeen geschreven staat”.

Wat waren de zaken die Paulus op zichzelf had overgebracht?
Om dat te begrijpen moeten we goed naar de context kijken van de eerste vier hoofdstukken van de eerste brief aan de Korinthiers.

We zien in de eerste vier hoofdstukken van de eerste brief aan de Korinthiers dat er een probleem was in de gemeente. In deze gemeente waren gelovigen loyaal geworden, in hun geloof, aan Paulus, Petrus en Apollos. (1 Kor. 1: 10- 17; 1 Kor. 3: 1- 4)

Ja, er was verdeeldheid in de gemeente. Ze waren vleselijk.

Als we dan naar hoofdstukken 1- 3 kijken met hoofdstuk 3 in het bijzonder zien we dat Paulus een uitleg geeft over zichzelf, over Apollos en over andere medewerkers, over wie zij waren en over hoe zij in relatie tot God en tot de gemeente stonden.
Hij gebruikt daar twee beelden voor, 1) Paulus en Apollos als planters en begieters, en 2) verdere medewerkers die verder op het fundament bouwen.

Paulus en Apollos:
Zij waren planters en begieters. Zij waren de mede-arbeiders van God. Niets meer en niets minder. Planters en begieters. Zij lagen het fundament.

Verdere medewerkers: (Zoals Timotheus en Titus)
Het voortbouwen op het fundament. Niemand kan op het fundament verder bouwen dan met Christus alleen. Alle andere medewerkers bouwden voort op dit fundament.

En zo komt Paulus in dit vierde hoofdstuk met de woorden “Dit, broeders, heb ik op mijzelf en Apollos overgebracht om uwentwil, opdat gij uit ons (voorbeeld) zoudt leren niet te gaan boven hetgeen geschreven staat”.

En zo heeft Paulus de zaken op hem en op Apollos “overgebracht” als een beeld voor de gelovigen om te leren om niet te leren “boven hetgeen beschreven staat”.

Het was voor de gelovigen in Korinthe belangrijk om zich niet te bewegen buiten wat geschreven was. Geen toevoegingen en geen aflatingen.
Alleen het zuivere woord van de apostelen, profeten en medewerkers, geopenbaard door de Geest en overgegeven aan de gelovigen. (1 Kor. 2: 1- 16)

Een woord uit Kollosenzen.

Koll. 3:
16 Het woord van Christus wone rijkelijk in u, zodat gij in alle wijsheid elkander leert en terechtwijst en met psalmen, lofzangen en geestelijke liederen zingende, Gode dank brengt in uw harten.
17 En al wat gij doet met woord of werk, doet het alles in de naam des Heren Jezus, God, de Vader, dankende door Hem!

In deze passage zien we hoe de nieuw Testamentische gelovige het Woord van Christus rijkelijk in zich moet laten wonen, gelijk daaraan gekoppeld staan dan de woorden “En al wat gij doet met woord en werk, doe het alles in de naam des Heren Jezus”.

Dit laat drie belangrijke zaken zien.
1. Het is van uiterst belang dat de gelovige in het nieuwe Testament alleen het woord van Christus rijkelijk in zich laat wonen.
We hebben eerder al gezien dat er voor de gelovige van het nieuwe Testament een duidelijk gegeven is, niet meer onder de oude wet, niet meer onder de wet van Mozes, maar de gelovige in het nieuwe verbond is onder het verbond van Christus. En het verbond van Christus alleen. De wet van Mozes heeft volledig afgedaan. (2 Kor. 3: 1- 18)

Trouwens, Heidenen zijn uberhaupt nooit onder deze wet geweest.
(Psalm 147: 19, 20; Romeinen 2: 12- 16)

2. Als dan het Woord van Christus, de woorden van het nieuwe verbond, rijkelijk in ons woont, dan leren de gelovigen elkaar en wijzen gelovigen elkaar terecht met Psalmen, lofgezangen en geestelijke liederen.

3. Als dan het Woord van Christus, de woorden van het nieuwe verbond, rijkelijk in de gelovigen woont dan kan elke gelovige in alles wat hij of zij doet, in woord en in werk, doen op basis van dit geopenbaarde Woord, het Woord van Christus.

Met andere woorden, als alle woorden van Christus, van het nieuwe verbond, rijkelijk in de gelovige woont, dan kan de gelovige precies handelen naar deze woorden, in woord en in werk.

Dan handelt de gelovige naar deze geopenbaarde woorden alleen, door er niets aan toe te voegen of er iets van af te halen. Dan leeft het Woord rijkelijk in de gelovige!

En dit alles vanuit liefde voor onze Schepper en Heer.

Een woord uit Petrus.

1 Petrus 4:
11 Spreekt iemand, laten het woorden zijn als van God; dient iemand, laat het zijn als uit kracht, door God verleend, opdat in alles God verheerlijkt worde door Jezus Christus, aan wie de heerlijkheid is en de kracht, in alle eeuwigheid! Amen.

In deze passage komen duidelijke woorden naar voren.
Als iemand spreekt, laten het woorden zijn als van God!
Niets meer en niets minder!

Laatste gedachten.

Het pleidooi dat we ook vandaag maken is om dingen van God te doen zoals God het heeft overgeveven. Het is nog steeds de rechtvaardige manier! Het is de enige manier!
Het is de manier zoals Jezus het leerde. (Mattheus 7: 21- 27)

We mogen de geopenbaarde waarheid nooit opofferen op een altaar van compromis om welke reden dan ook. We kunnen niet veroorloven om zelfs maar een moment te vergeten dat er een "behoorlijke orde", geschreven op de pagina's van Gods heilig Boek.

Laten we het Woord van Christus rijkelijk in ons laten wonen en alles wat we doen in woord of werk, laten we het doen op basis van het geopenbaarde woord, zonder er iets aan toe te voegen en zonder er iets van af te halen. (Koll. 3: 16, 17)