De doop is een onderwerp dat in onze dagen opnieuw zal moeten worden overdacht. Er zijn verschillende zienswijzen op de doop. Sommige groepen spreken over een kinderdoop. Andere groepen spreken over de volwassendoop. Maar ook als het over de volwassendoop gaat worden er verschillende overtuigingen geleerd op het zogenoemde Christelijke erf.
In dit artikel willen we wat dieper nadenken over wat de ware Bijbelse doop is.
We willen beginnen met de woorden van Christus uit het zendingsbevel aan zijn discipelen.
Markus 16: 15 En Hij zeide tot hen: Gaat heen in de gehele wereld, verkondigt het evangelie aan de ganse schepping.
Markus 16: 16 Wie gelooft en zich laat dopen, zal behouden worden, maar wie niet gelooft, zal veroordeeld worden.
Wat zien we uit deze tekst:
Vergelijk ook: Mattheus 28: 18- 20; Lukas 24: 47
Vanuit deze teksten zien we dat Christus, na zijn opstanding, zijn discipelen een bevel geeft om uit te gaan in de gehele wereld en aan alle mensen dit evangelie te verkondigen.
We zien dat Christus het geloof en de doop als voorwaarde stelt om behouden te worden.
Dit zijn de woorden van Jezus zelf, dit zijn de woorden van Hem die Hemel en aarde heeft geschapen. Dit zijn de woorden van Hem aan wie alle macht is gegeven. (Matt. 28: 18- 20; Fill. 2: 9- 11)
Dit zijn de woorden van Hem die gezegd heeft: “Een iegelijk dan, die deze Mijn woorden hoort en dezelve doet, dien zal Ik vergelijken bij een voorzichtig man, die zijn huis op een steenrots gebouwd heeft”. (Matt. 7: 24)
In deze tekst (Markus 16) lezen we dan dat geloof en doop behoudenis brengt, maar wat deze tekst niet verteld is waarom we gedoopt zouden moeten worden. De reden van de doop word niet genoemd door Christus.
Daar gaan we over nadenken in punt nummer 2.
In punt nummer 2 zien we precies de opvolging van de woorden van Christus uit Mattheus en Lukas. De apostelen gaan de hele wereld in, ze prediken het evangelie aan allen.
Dit alles is op de Pinksterdag begonnen in Jerusalem. Wat zien we daar?
Handl. 2: 37 Toen zij dit hoorden, werden zij diep in hun hart getroffen, en zij zeiden tot Petrus en de andere apostelen: Wat moeten wij doen, mannen broeders?
Handl. 2: 38 En Petrus antwoordde hun: Bekeert u en een ieder van u late zich dopen op de naam van Jezus Christus, tot vergeving van uw zonden, en gij zult de gave des Heiligen Geestes ontvangen.
Wat zien we van deze tekst.
Vergelijk ook Handl. 22: 16
In deze teksten zien we het doel van de doop. We zien het doel als twee-ledig.
In de eerste plaats zien we dat de doop “tot vergeving van zonden is”. En in de tweede plaats is de doop tot het ontvangen van de “volheid van de Heilige Geest”.
Beide teksten geven duidelijk het doel aan van de doop en dat is tot “vergeving van zonden” of tot “afwassen van de zonde”.
Dit leid ons tot de conclusie dat als de doop tot vergeving van zonden is dat iemand die geloofd en nog niet gedoopt is niet behouden is, want de zonden van het oude leven kleven nog aan deze persoon.
Dat is ook waarom Jezus sprak over geloof en doop dat tot behoudenis leidt.
Als we naar alle wedergeboorte-verhalen kijken in het boek van Handelingen zien we een beeld verschijnen dat spreekt over geloof, bekering en doop.
Bekijk en lees al deze verhalen eens en in onderstaand schema kan dan ingevuld worden wat in welk verhaal gelezen word.
|
|
Horen |
Geloven |
Bekeren |
Belijden |
Dopen |
Op de Pinksterdag |
Handl. 2:37-38 |
|
|
|
|
|
Simon de Tovenaar |
Handl. 8:12-13 |
|
|
|
|
|
De Kamerling |
Handl. 8:35-19 |
|
|
|
|
|
Cornelius |
Handl. 10:44-48 |
|
|
|
|
|
Lydia, de purper- verkoopster |
Handl. 16:14-15 |
|
|
|
|
|
De gevangenen- bewaarder |
Handl. 16:25-33 |
|
|
|
|
|
Crispus |
Handl. 18:8 |
|
|
|
|
|
De Efeziers |
Handl. 19:1-5 |
|
|
|
|
|
De Apostel Paulus |
Handl. 9:3-19 +22:6-16 |
|
|
|
|
|
Wat belangrijk is in al deze dingen is dat niet altijd hetzelfde antwoord word gegeven in het boek van Handelingen als de vraag naar behoudenis gesteld word. Waarom is dit?
Het antwoord ligt in het principe dat niet allen die de vraag stelden om behouden te worden zich op hetzelfde punt bevonden.
Zoals we in Handl. 2: 37 lezen, deze mensen waren geraakt in hun hart, met andere woorden, zij geloofden de boodschap en vanuit die overtuiging stelden ze deze vraag. Daarom geeft Petrus hier een antwoord van bekering en doop. Hij hoeft tegen deze mensen niet te zeggen dat ze moeten geloven, want ze geloofden de boodschap.
We zien in al deze teksten ook dat ze allen eindigen in de doop, soms 3000 tegelijk, soms maar één persoon, soms een heel gezin. Soms in het midden van de dag, soms in het midden van de nacht, soms in het midden van de woestijn. Dit alles geeft ons het beeld dat beiden geloof en doop noodzakelijk zijn voor de behoudenis van een mens.
(Rom. 6: 3- 11)
3 Of weet gij niet, dat wij allen, die in Christus Jezus gedoopt zijn, in zijn dood gedoopt zijn?
4 Wij zijn dan met Hem begraven door de doop in de dood, opdat, gelijk Christus uit de doden opgewekt is door de majesteit des Vaders, zo ook wij in nieuwheid des levens zouden wandelen.
5 Want indien wij samengegroeid zijn met hetgeen gelijk is aan zijn dood, zullen wij het ook zijn met hetgeen gelijk is aan zijn opstanding;
6 dit weten wij immers, dat onze oude mens medegekruisigd is, opdat aan het lichaam der zonde zijn kracht zou ontnomen worden en wij niet langer slaven der zonde zouden zijn;
7 want wie gestorven is, is rechtens vrij van de zonde.
8 Indien wij dan met Christus gestorven zijn, geloven wij, dat wij ook met Hem zullen leven,
9 daar wij weten, dat Christus, nu Hij uit de doden is opgewekt, niet meer sterft: de dood voert geen heerschappij meer over Hem.
10 Want wat zijn dood betreft, is Hij voor de zonde eens voor altijd gestorven; wat zijn leven betreft, leeft Hij voor God.
11 Zo moet het ook voor u vaststaan, dat gij wel dood zijt voor de zonde, maar levend voor God in Christus Jezus.
Laten we ons eens op deze woorden concentreren.
In deze tekst zien we dat Paulus de diepere betekenis van de doop gaat uitleggen.
Paulus schrijft dat deze mensen gestorven waren aan de zonde door hun doop.
Ze waren begraven door de doop om door diezelfde doop op te staan tot nieuwheid van leven, dit door de kracht van God. Zoals God Christus heeft doen opstaan uit de dood, zo word een gelovige opgewekt door de kracht van God in de doop.
We lezen een aantal hele cruciale punten hier in dit stuk.
Het is alleen als we samengegroeid zijn in Zijn dood dat we het ook Zijn in Zijn opstanding.
Dit laat zien dat de doop noodzakelijk is om in nieuwheid des levens te wandelen.
In de doop word ons oude lichaam met Hem gekruisigd en zoals Hij opgestaan is uit de doden, zo staan wij op uit de dood.
Dus voordat we gedoopt zijn zijn we nog dood. Het enige wat onze zonden weg kan nemen is door de doop. Daarom moet dit altijd gelijk gebeuren zodra iemand tot geloof en tot bekering komt.
We lezen in deze tekst dat als we gestorven zijn in de doop dat we rechtens vrij zijn van zonden. Dit maakt de doop een essentieel gedeelte van de wedergeboorte. Door de doop gaat Gods genade zegevieren over de dood. Als we nog niet gedoopt zijn zijn we ook niet rechtens vrij van de zonde.
Als we dan gedoopt zijn viert de dood geen heerschappij meer over ons.
In de brieven van het nieuwe Testament komen we nog meer woorden tegen over de doop.
(1 Kor. 12: 12, 13)
12 Want gelijk het lichaam een is en vele leden heeft, en al de leden van het lichaam, hoe vele ook, een lichaam vormen, zo ook Christus;
13 want door een Geest zijn wij allen tot een lichaam gedoopt, hetzij Joden, hetzij Grieken, hetzij slaven, hetzij vrijen, en allen zijn wij met een Geest gedrenkt
Van deze tekst zien we.
In deze tekst lezen we dat de doop ons in het lichaam van Christus brengt.
We worden “tot één lichaam gedoopt”. Dat laat ons zien dat als we gedoopt worden tot een lichaam worden toegevoegd. We lezen deze woorden ook in Handelingen 2 waar geschreven staat: “Die dan zijn woord gaarne aannamen, werden gedoopt; en er werden op dien dag tot hen toegedaan omtrent drie duizend zielen”.
De doop brengt ons in het universele lichaam van Christus. (Hebr. 12: 22- 24)
(Gal. 3: 26- 29)
26 Want gij zijt allen zonen van God, door het geloof, in Christus Jezus.
27 Want gij allen, die in Christus gedoopt zijt, hebt u met Christus bekleed.
28 Hierbij is geen sprake van Jood of Griek, van slaaf of vrije, van mannelijk en vrouwelijk: gij allen zijt immers een in Christus Jezus.
29 Indien gij nu van Christus zijt, dan zijt gij zaad van Abraham, en naar de belofte erfgenamen.
Wat zien we van deze tekst.
Door deze tekst leren we dat we door de doop aangedaan (bekleed) zijn met Christus. Dit laat zien dat als we nog niet gedoopt zijn we nog niet met Christus aangedaan zijn. Daarom is de doop zo cruciaal.
Een tekst die ook dit principe aangeeft is Koll. 3: 9- 10: “Liegt niet tegen elkander, dewijl gij uitgedaan hebt den ouden mens met zijn werken, En aangedaan hebt den nieuwen mens, die vernieuwd wordt tot kennis, naar het evenbeeld Desgenen, Die hem geschapen heeft”.
Wij zijn een nieuw mens geworden door de doop, door de doop zijn we met Christus bekleed.
We willen verder nog naar een aantal cruciale passages kijken.
1. Koll. 2: 11- 14
11 In Hem zijt gij ook met een besnijdenis, die geen werk van mensenhanden is, besneden door het afleggen van het lichaam des vlezes, in de besnijdenis van Christus,
12 daar gij met Hem begraven zijt in de doop. In Hem zijt gij ook medeopgewekt door het geloof aan de werking Gods, die Hem uit de doden heeft opgewekt.
13 Ook u heeft Hij, hoewel gij dood waart door uw overtredingen en onbesnedenheid naar het vlees, levend gemaakt met Hem, toen Hij ons al onze overtredingen kwijtschold,
14 door het bewijsstuk uit te wissen, dat door zijn inzettingen tegen ons getuigde en ons bedreigde. En dat heeft Hij weggedaan door het aan het kruis te nagelen:
Wat zien we van deze tekst:
In deze tekst zien we dat de doop word vergeleken met de besnijdenis dat als opdracht werd gegeven aan Abraham. In deze besnijdenis werd de voorhuid besneden, in deze besnijdenis werd er van de voorhuid afgesneden.
Paulus spreekt hier in deze tekst over de besnijdenis die niet het werk van mensenhanden is, en hij spreekt dan over de doop. In de doop word er ook iets afgesneden of afgelegd, en dat is het lichaam van vleses en door deze besnijdenis zijn we opgewekt. Opgewekt uit de onbesnedenheid, opgewekt uit de dood.
Wij waren onbesneden door het vlees en door de doop levend gemaakt met Hem toen Hij onze overtredingen kwijtschold en dat deed God toen we op basis van ons geloof en bekering zijn gedoopt.
2. Titus 3: 5
4 Maar wanneer de goedertierenheid van God, onzen Zaligmaker, en Zijn liefde tot de mensen verschenen is,
5 Heeft Hij ons zalig gemaakt, niet uit de werken der rechtvaardigheid, die wij gedaan hadden, maar naar Zijn barmhartigheid, door het bad der wedergeboorte en vernieuwing des Heiligen Geestes;
6 Denwelken Hij over ons rijkelijk heeft uitgegoten door Jezus Christus, onzen Zaligmaker;
Wat zien we van deze tekst.
Deze tekst is een goed commentaar op Johannes 3: 5, in beide teksten word er gesproken over water en Geest.
De ware wedergeboorte is een geboorte van vernieuwing door de Geest van God en door water, het bad der wedergeboorte.
Dit is ook een heel sprekende tekst omdat deze tekst spreekt over het bad der wedergeboorte.
3. 1 Petrus 3: 20- 21
20 die eertijds ongehoorzaam geweest waren, toen de lankmoedigheid Gods bleef afwachten, in de dagen van Noach, terwijl de ark in gereedheid werd gebracht, waarin weinigen, dat is acht zielen, door het water heen gered werden.
21 Als tegenbeeld daarvan redt u thans de doop, die niet is een afleggen van lichamelijke onreinheid, maar een bede van een goed geweten tot God, door de opstanding van Jezus Christus,
Wat vinden we in deze tekst.
We lezen in Hebr. 10: 22 dat door besprenging ons geweten gezuiverd is. We zijn gered door het water heen, door het water van de doop heen. En zoals Noach door het water heen gered werd van de verwoesting, worden gelovigen gered door het water van de doop van de verwoesting en worden ze behouden.
Als we denken aan al deze dingen die we overdacht hebben dan kunnen we ons afvragen waarom er verschillende passages te vinden zijn in de evangelieën waar we niet over de doop lezen.
De woorden van het nieuwe Testament laten zien dat Christus de middelaar van een nieuw verbond is.
Door deze dingen heen zien we dan ook een relatie met het feit dat de doop tot “vergeving van zonden” pas gepredikt werd na de dood en opstanding van Christus. (Zie ook de relatie met Rom. 6, daar word de doop en opstanding van Christus in relatie gebracht tot de dood en opstanding van ons door de doop)
Dus de water-doop zoals we die kennen is pas een gedeelte geworden van het plan van God na het offerwerk van Christus. Christus moest eerst sterven om het tweede verbond van kracht te laten geworden.
De brief aan Hebreën maakt dat ons duidelijk. De water-doop tot vergeving van zonden is een gedeelte van het tweede verbond.
Een ieder die behouden werd voor het werk van Christus aan het kruis volbracht werd hoefde dus ook niet gedoopt te worden voor de vergeving van zonden.
De waterdoop voor de vergeving van zonden begint in Handelingen 2.
Als we nadenken over de woorden van deze studie zou er een beeld kunnen ontstaan dat het water van de doop onze zonden zou wegnemen. En dat is niet zo, verre van dat!
Het is het bloed van Christus dat onze zonden vergeeft.
(Efeze 1: 6, 7)
6 tot lof van de heerlijkheid zijner genade, waarmede Hij ons begenadigd heeft in de Geliefde.
7 En in Hem hebben wij de verlossing door zijn bloed, de vergeving van de overtredingen, naar de rijkdom zijner genade
(Koll. 1: 13, 14)
13 Hij heeft ons verlost uit de macht der duisternis en overgebracht in het Koninkrijk van de Zoon zijner liefde,
14 in wie wij de verlossing hebben, de vergeving der zonden.
(1 Joh. 1: 6, 7)
6 Indien wij zeggen, dat wij gemeenschap met Hem hebben en in de duisternis wandelen, dan liegen wij en doen de waarheid niet;
7 maar indien wij in het licht wandelen, gelijk Hij in het licht is, hebben wij gemeenschap met elkander; en het bloed van Jezus, zijn Zoon, reinigt ons van alle zonde.
Als we naar deze dingen kijken zien we dat onze zonden worden weggenomen/vergeven in de doop, maar het middel waardoor onze zonden worden vergeven is het bloed van Christus.
Alleen het bloed van Christus red van zonde.
Maar de cruciale vraag is, waar en wanneer komen we in contact met dit bloed van Christus en dat is in de doop, de geestelijke besnijdenis.
We zien in al deze punten dat de doop essentieel is voor de behoudenis. Jezus en Zijn apostelen hebben deze dingen geleerd. De doop voor de vergeving van zonden is essentieel voor de behoudenis van onze ziel
In ons laatste woord willen we ook terugkomen op onze eertste woorden. Als we kijken naar de evangelische en pinksterwereld dan zien we dat deze groepen ook geloven in de volwassendoop, maar ze geloven niet dat deze doop tot vergeving van zonden is. En dat is een valse leer, een leer die niet van Christus komt.
In de evangelische en pinksterwereld worden mensen opgeroepen om het geloof in God te stellen, om je hart aan Hem te geven, om het zondaarsgebed te bidden en dan is iemand behouden.
Later moet dan iemand gedoopt worden, dit om in het uiterlijke te laten zien wat er in het innerlijke gebeurd is.
Dus de doop in de evangelische en pinksterwereld is een doop die niet is tot vergeving van zonden, maar alleen maar als een uiterlijk teken van iets dat al gegeven is.
Ik citeer: (Uit een publicatie van een evangelische groep)
Bid u dit gebed a.u.b.
Here Jezus, ik kom tot u zoals ik ben. Ik vraag u Jezus om mij te vergeven voor al mijn zonden die ik begaan heb tegen U en tegen God, bewust zowel onbewust. Reinig mij met uw kostbare bloed die voor mij gevloeid is op Golgotha kruis. Neem mij aan als een kind van u en help mij, Jezus om u te volgen en te dienen mijn hele leven lang. In Jezus naam. Amen.
Bovenstaand is een gebed uit een evangelische publicatie. Dit laat zien hoe deze groepen kijken naar behoudenis en doop.
De behoudenis komt, voor deze groepen, als iemand Jezus in het hart aanneemt en dit gebed bid. Dus daar komt geen waterdoop bij te pas en dit is een valse leer.
Jezus heeft geschreven, degene die geloofd en gedoopt is zal behouden worden. Dat waren en zijn nog steeds de woorden van Jezus.
Wie gaan we geloven, Jezus of de evangelische en pinksterwereld?
De evangelische en pinksterwereld hebben het evangelie veranderd.
Ze hebben niet het evangelie van de Bijbel maar een evangelie naar de traditie van mensen.
Wie zullen we meer liefhebben, Jezus of de traditie van mensen. Aan u de vraag en aan u het antwoord. God heeft Zijn woord gegeven en daarvan mogen we niets toevoegen. (Spr. 30: 5, 6) Waar sta jij, aan de kant van Jezus of aan de kant van menselijke traditie is, die niets meer en niets minder is dan de kant van de duivel.
Copyright © 2019 Gert-Jan van Zanten · Webdesign by BinR
All Rights Reserved · webbijbel.nl
Hosted by 
