De kinderdoop

We leven in een religieuze-wereld met een aanbod van allerlei overtuigingen. We leven in een religieuze wereld met allerlei overleveringen en tradities van mensen, dit alles temidden van mensen die nog steeds op zoek zijn naar de waarheid, die een mens vrij kan maken. We zijn ongeveer 2000 jaar verwijderd van het begin van de Christelijke kerk en door deze twee eeuwen heen zijn er veel dingen gebeurd.

Als we het dan over overleveringen hebben zegt de Apostel, geleid door de Geest het volgende:

Handl. 20:28 Zo hebt dan acht op uzelven, en op de gehele kudde, over dewelke u de Heilige Geest tot opzieners gesteld heeft, om de Gemeente Gods te weiden, welke Hij verkregen heeft door Zijn eigen bloed.

Handl. 20:29 Want dit weet ik, dat na mijn vertrek zware wolven tot u inkomen zullen, die de kudde niet sparen.

Handl. 20:30 En uit uzelven zullen mannen opstaan, sprekende verkeerde dingen, om de discipelen af te trekken achter zich.

Paulus voorspelde al dat na zijn vertrek mensen zouden binnenkomen van buiten en dat mensen van binnenuit zouden opstaan om discipelen achter hun aan te trekken.
Als gelovigen moeten we op onze hoede zijn om alles te lezen in het licht van de Bijbel.
De Bijbel is Gods leidraad voor de mens. (2 Tim. 3: 16, 17)

Op een andere plaats schrijft dezelfde schrijver:
1 Kor. 1:10 Maar ik bid u, broeders, door den Naam van onzen Heere Jezus Christus, dat gij allen hetzelfde spreekt, en dat onder u geen scheuringen zijn, maar dat gij samengevoegd zijt in eenzelfden zin, en in een zelfde gevoelen.

We weten dat we als gelovigen één moeten zijn, God vraagt erom en het is ook mogelijk. Maar het is alleen maar mogelijk als mensen hun eigen tradities en overleveringen achterwege laten en alleen datgene doen wat er in de Bijbel aan ons overgeleverd is.

Handl. 2:42 En zij waren volhardende in de leer der apostelen, en in de gemeenschap, en in de breking des broods, en in de gebeden.

We weten dat we als gelovigen één moeten zijn, God vraagt erom en het is ook mogelijk. Maar het is alleen maar mogelijk als mensen hun eigen tradities en overleveringen achterwege laten en alleen datgene doen wat er in de Bijbel aan ons overgeleverd is.

Hier zien we dat de eerste Christenen volhardende waren in de leer van de Apostelen.
Zo kunnen wij dat ook. Christenen kunnen één zijn, één op basis van wat God ons heeft overgeleverd.

Vele mensen willen ons doen geloven dat we allemaal mogen geloven wat we willen, vele mensen willen ons doen geloven dat de gelovigen het alleen maar eens hoeven te zijn over Christus en alle andere dingen doen er niet toe.
Dit is niet de getuigenis van de Bijbel, het gelouterde woord van God zegt dat we één kunnen zijn in lering, geloof en overtuiging.
Laten we dat ook doen tot glorie en eer van Hem.

De kinderdoop is een doop die veelal in Calvinistische kerken geleerd en gepracticeerd word.
We kunnen ook zeggen dat deze mensen een één-verbonds theologie hanteren. (Ze zien de Bijbel als één verbond). De Bijbel leert een twee-verbonden leer. (Hebr. 1: 1-2; 9: 15- 17)

In dit artikel willen we eens wat schrijven over dit onderwerp.

De kinderdoop komt voort uit het verbond met Abraham in Genesis 17. Mensen die in de kinderdoop geloven zeggen dat ze in een verbond leven met God en dat als teken van dat verbond hun kinderen gedoopt moeten worden. Als een uiterlijk teken om aan te geven dat ze een deel zijn van het verbond, zoals Abraham zijn kinderen (jongentjes) moest besnijden.

Wat lezen we in Gen. 17:
Gen 17:9 Voorts zeide God tot Abraham: Gij nu zult Mijn verbond houden, gij, en uw zaad na u, in hun geslachten.

Gen 17:10 Dit is Mijn verbond, dat gijlieden houden zult tussen Mij, en tussen u, en tussen uw zaad na u: dat al wat mannelijk is, u besneden worde.

Gen 17:11 En gij zult het vlees uwer voorhuid besnijden; en dat zal tot een teken zijn van het verbond tussen Mij en tussen u.

Gen 17:12 Een zoontje dan van acht dagen zal u besneden worden, al wat mannelijk is in uw geslachten: de ingeborene van het huis, en de gekochte met geld van allen vreemde, welke niet is van uw zaad;

Onder het oude verbond was het zo dat God een verbond maakte met Abraham:

Alles wat mannelijk is moest besneden worden.

Al het mannelijke moest op de 8ste dag besneden worden.

Dit als een uiterlijk teken van het verbond. Hier zien we al één van de verschillen tussen de theorie en de praktijk. Onder het oude verbond werden alleen de jongentjes besneden, in Calvinistische kerken worden zowel jongens als meisjes gedoopt. Waar is de basis voor deze praktijk??

Verder zien we dat deze belofte gekoppeld is aan een belofte:

Gen 17:8 En Ik zal u, en uw zaad na u, het land uwer vreemdelingschappen geven, het gehele land Kanaan, tot eeuwige bezitting; en Ik zal hun tot een God zijn.

Hier zien we dat deze opdracht met zich meebracht dat het land gegeven zou worden aan het zaad dat na hem kwam.

We lezen dan ook in Jozua 23: 13, 14:
Jos 23:13 Weet voorzeker, dat de HEERE, uw God, niet voortvaren zal deze volken van voor uw aangezicht te verdrijven; maar zij zullen ulieden zijn tot een strik, en tot een net, en tot een gesel aan uw zijden, en tot doornen in uw ogen, totdat gij omkomt van dit goede land, hetwelk u de HEERE, uw God, gegeven heeft.
Jos 23:14 En ziet, ik ga heden in den weg der ganse aarde; en gij weet in uw ganse hart en in uw ganse ziel, dat er niet een enig woord gevallen is van al die goede woorden, welke de HEERE, uw God, over u gesproken heeft; zij zijn u alle overkomen; er is van dezelve niet een enig woord gevallen.

Onder Jozua waren de Israelieten vanuit Egypte het land van Kanaan ingetrokken en hadden dit land tot hun bezit genomen.
God had hierdoor zijn belofte vervuld aan het volk en daarmee aan zijn belofte aan Abraham.

Er word ook geschreven door de Calvinistische kerken dat de doop de plaats van de besnijdenis heeft gekregen.
Nergens in de Bijbel vinden we deze gedachte terug. En als het zo zou zijn, waarom worden dan nu jongetjes en meisjes besprenkt en onder het oude verbond alleen de jongentjes besneden?

Nergens in de Bijbel vinden we deze gedachte terug. En als het zo zou zijn, waarom worden dan nu jongetjes en meisjes besprenkt en onder het oude verbond alleen de jongentjes besneden?

Verder erkennen de Calvinistische kerken dat er een kinderdoop is en dat er een volwassendoop is. De eerste zou een doop zijn die een teken en een zegel van het verbond met Abraham zou zijn, de tweede een doop voor volwassenen.
Dit kan zeker niet kloppen want volgens het nieuwe verbond is er maar één doop.

Ef. 4:4 Eén lichaam is het, en één Geest, gelijkerwijs gij ook geroepen zijt tot één hoop uwer roeping;
Ef. 4:5 Eén Heere, één geloof, één doop,
Ef. 4:6 Eén God en Vader van allen, Die daar is boven allen, en door allen, en in u allen.

We benadrukken ook dat in de Calvinistische leer de kinderen niet gedoopt worden tot vergeving van zonden, dit in tegenstelling tot de Rooms Katholieke Kerk.
Nee, kinderen worden in Calvinistische kringen gedoopt om een uiterlijk teken van het verbond te krijgen. Later doen deze mensen "belijdenis des geloofs" om een antwoord te geven op hun doop. Op dat moment geven ze hun leven aan God en aan de kerk waar ze belijdenis doen.
(dit is ook een onbijbelse gedachte en praktijk) Belijdenis is ook een afleggen van een belofte om trouw te blijven aan de leer van de kerk.

Laten we eens een aantal dingen bekijken:

1. God heeft gesproken door de Zoon.

We lezen in Hebr. 1 Heb 1:1 God, voortijds veelmaal en op velerlei wijze, tot de vaderen gesproken hebbende door de profeten, heeft in deze laatste dagen tot ons gesproken door den Zoon;
Heb 1:2 Welken Hij gesteld heeft tot een Erfgenaam van alles, door Welken Hij ook de wereld gemaakt heeft;

Hebr. 1: 1 "........heeft in deze laatste dagen tot ons gesproken door den Zoon".

Hier zien we dat voortijds God op vele wijze tot de vaderen heeft gesproken, maar heeft nu tot ons gesproken door de Zoon. De Zoon is degene waardoor de Vader tot Zijn kinderen spreekt.
(Matt. 17: 5; Efeze 1: 20- 23)

We lezen ook in Hebr. 9:

Heb 9:15 En daarom is Hij de Middelaar des nieuwen testaments, opdat, de dood daartussen gekomen zijnde, tot verzoening der overtredingen, die onder het eerste testament waren, degenen, die geroepen zijn, de beloftenis der eeuwige erve ontvangen zouden.

Heb 9:16 Want waar een testament is, daar is het noodzaak, dat de dood des testamentmakers tussen kome;

Heb 9:17 Want een testament is vast in de doden, dewijl het nog geen kracht heeft, wanneer de testamentmaker leeft.

Heb 9:16 Want waar een testament is, daar is het noodzaak, dat de dood des testamentmakers tussen kome

In deze tekst lezen we dat Christus een tweede verbond heeft gebracht, dat ingegaan is na zijn sterven aan het kruis. Zoals een testament geen kracht heeft zolang de erflater leeft, zo had het tweede verbond geen kracht totdat de erflater (Christus) stierf. Toen Christus stierf werd het tweede verbond van kracht.

Door dit alles zien we dan dat Christus een nieuw verbond heeft gebracht, een verbond dat ingegaan is met Zijn dood aan het kruis.

Dus wat Christenen geloven moet gebaseerd zijn op de lering van Christus.
Hij is de koning van het nieuwe verbond. (Koll. 1: 13)
2. We worden het zaad van Abraham door de (wedergeboorte) doop, niet door de geboorte in het vlees.

In de volgende tekst zien we dat de doop ons met Christus bekleed, dat de doop ons in het lichaam van Christus brengt. (we spreken hier over de volwassendoop, voor de "vergeving van zonden", gebaseerd op geloof en bekering)

Gal. 3: 26- 29:
Gal 3:26 Want gij zijt allen kinderen Gods door het geloof in Christus Jezus.
Gal 3:27 Want zovelen als gij in Christus gedoopt zijt, hebt gij Christus aangedaan.
Gal 3:28 Daarin is noch Jood noch Griek; daarin is noch dienstbare noch vrije; daarin is geen man en vrouw; want gij allen zijt een in Christus Jezus.
Gal 3:29 En indien gij van Christus zijt, zo zijt gij dan Abrahams zaad, en naar de beloftenis erfgenamen.
In deze verzen lezen we dat we door geloof kinderen van God worden.
Hij spreekt dan in vers 27 over het gedoopt zijn in Christus. Dus het behoudende geloof houdt in dat we gedoopt zijn voor de vergeving van zonden. (Markus 16: 16; Handl. 2: 38; 22: 16; Titus 3: 5)

Johannes refereert naar de geestelijke geboorte als hij zegt: Joh 1:12 Maar zovelen Hem aangenomen hebben, dien heeft Hij macht gegeven kinderen Gods te worden, namelijk die in Zijn Naam geloven;
Joh 1:13 Welke niet uit den bloede, noch uit den wil des vleses, noch uit den wil des mans, maar uit God geboren zijn.

Joh. 1: 13 Welke niet uit den bloede, noch uit den wil des vleses, noch uit den wil des mans, maar uit God geboren zijn.

Hier zien we dat het kindschap niet gaat over geboorte (vleselijk), maar over wedergeboorte (geestelijk). Het gaat alleen maar om de geestelijke geboorte. De geboorte die alleen God kan bewerken, zoals een kind zelf niet geboren kan worden kan een mens dat ook niet in de wedergeboorte.

Let op de woorden van Handl. 2: 47: ".......En de Heere deed dagelijks tot de Gemeente, die zalig werden".
De Heer is degene die toevoegt aan de gemeente, niet de mens zelf.

We zien dan ook dat in Galaten 3 gesproken word dat we door het geloof en de doop (Markus 16: 16) een kind van God worden en indien we dan in Christus zijn, zo zijn we het zaad van Abraham geworden.

Gelovigen worden het zaad van Abraham, niet door de vleselijke geboorte (conceptie) maar door geloof in Christus. Gelovigen worden het zaad van Abraham door de wedergeboorte.

3. Heeft de kinderdoop een basis vanuit de Bijbel?

Zo zien we dat de kinderdoop geen basis heeft vanuit een Bijbels oogpunt.
We concluderen dan om te zeggen dat dit een menselijke traditie is. Het is een traditie van mensen die ingaat tegen de gezonde woorden van God.
Doordat de kinderdoop gepracticeerd word, word de ware doop (volwassendoop, voor de "vergeving van zonden" ontkracht omwille de overlevering van de mensen.

Vele mensen die in de kinderdoop geloven doen dat omdat ze dat mee hebben gekregen vanuit hun opvoeding en traditie. Vele van deze mensen zijn moreel oprechte en eerlijke mensen, maar zijn op een dwaalspoor gekomen door de overleveringen van mensen.

Zoals de Apostel ons voorgaat: "Judas 1:3 Geliefden, alzo ik alle naarstigheid doe om u te schrijven van de gemene zaligheid, zo heb ik noodzaak gehad aan u te schrijven en u te vermanen, dat gij strijdt voor het geloof, dat eenmaal den heiligen overgeleverd is.

Er is een geloof overgeleverd aan de heiligen. Laat ons allen werken om dit geloof te behouden, dit geloof te prediken en daarvoor te strijden.